Pastoraat is omzien naar elkaar. Deze woorden “naar elkaar” betekenen niet dat we alleen zorg hebben voor mensen binnen de gemeente.  We sluiten niemand uit die ons pad kruist. De verhalen van Jezus zijn voor ons een voorbeeld: Hij zag mensen aan, had aandacht voor hen, hielp hen, genas zieken en gaf wijze lessen. Hij liep met hen op bij blijde en droevige gebeurtenissen. In hedendaagse termen: Hij biedt jou en mij een perspectief met toekomst, het perspectief dat jij er mag zijn, dat jij er toe doet.

In navolging van Jezus zoeken wij mensen op en lopen met hen een stukje mee. We luisteren naar hun verhalen en leven mee op de kruispunten van het leven. Het in de praktijk waarmaken van die betrokkenheid leidt tot verbondenheid met elkaar.

We richten ons op heel de mens en proberen oog te hebben voor uiteenlopende situaties en omstandigheden. We willen ieder tot zijn/haar recht laten komen via ontmoeting, dialoog en gesprek. Individueel en in groepen. Dit alles met aandacht voor de mens in zijn of haar eigen leven met eigen geloofs- en levensvragen.

Ook organiseren we ontmoetingen van gemeenteleden onderling en houden de deur naar de maatschappij wagenwijd open. We willen in deze samenleving een liefdevolle weg bieden en die uitnodiging richten aan iedereen. Daarnaast gaan we de verbinding met de samenleving niet uit de weg. Samen kunnen we op zoek vanuit meerdere perspectieven en achtergronden naar antwoorden op zingevingsvragen, die in onze samenleving leven. Immers op die manier kunnen mensen elkaar stimuleren in het doen van “het goede” en het maken van keuzes in het leven. 

We hebben elkaar nodig. Gemeenteleden en kerkenraad. Op die manier zullen we een hechte, betekenisvolle, pastorale gemeente vormen. 

Wij hopen dat het pastoraat, georganiseerd vanuit de Ontmoetingskerk, tot gevolg mag hebben, dat een ieder iets mag ervaren van zin, bevrijding, troost, verheldering en soms ook verandering van leven.